Chitosan derivatives (ChD) and micr

Chitosan derivatives (ChD) and microfibrillated cellulose (MFC) show wide differences in water barrier properties when applied as single-component coating. Alkyl chitosan (Ach) increases the hydrophobicity while MFC, carboxymethyl chitosan (CCH) and quaternary chitosan (QCh) coatings increase the hydrophilicity of paper surface, these effects being clearly evidenced by the values of contact angle and Cobb index; the WVTR drops by 30% for the CCh and ACh coatings, due to the presence of hydrophobic groups in the case of the ACh and due to a compact and uniform film structure in that of the CCh (proved by SEM images). However, the combinations of MFC with ChDs in composite coatings led to poorer water barrier properties than individual ChD films; one can suppose the effect is caused by uneven covering and lower ChD content in the coating layer (1 g/m² instead of 2 g/m²).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนุพันธ์ของไคโตซาน (ChD) และเซลลูโลสไมโครไฟบริลเลต (MFC) แสดงความแตกต่างอย่างมากในคุณสมบัติกั้นน้ำเมื่อทาเป็นสารเคลือบที่มีส่วนประกอบเดียว อัลคิลไคโตซาน (Ach) ช่วยเพิ่มความสามารถในการไม่ชอบน้ำ ในขณะที่การเคลือบ MFC, คาร์บอกซีเมทิลไคโตซาน (CCH) และไคโตซานควอเตอร์นารี (QCh) ช่วยเพิ่มความสามารถในการชอบน้ำของพื้นผิวกระดาษ ผลกระทบเหล่านี้เห็นได้ชัดเจนจากค่าของมุมสัมผัสและดัชนี Cobb WVTR จะลดลง 30% สำหรับการเคลือบ CCh และ ACh เนื่องจากการมีอยู่ของกลุ่มที่ไม่ชอบน้ำในกรณีของ ACh และเนื่องจากโครงสร้างฟิล์มที่กะทัดรัดและสม่ำเสมอในการเคลือบ CCh (พิสูจน์โดยภาพ SEM) อย่างไรก็ตาม การรวมกันของ MFC กับ ChDs ในการเคลือบคอมโพสิตทำให้คุณสมบัติการกั้นน้ำต่ำกว่าฟิล์ม ChD แต่ละตัว เราสามารถสันนิษฐานได้ว่าผลกระทบนี้เกิดจากการปกปิดที่ไม่สม่ำเสมอและปริมาณ ChD ที่ลดลงในชั้นการเคลือบ (1 กรัม/ตร.ม. แทนที่จะเป็น 2 กรัม/ตร.ม.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุพันธ์ของไคโตซาน (ChD) และเซลลูโลส microfibrillated (MFC) แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างมากในคุณสมบัติกันน้ำเมื่อใช้เป็นสารเคลือบผิวส่วนประกอบเดียว Alkyl Chitosan (Ach) เพิ่มความไม่ชอบน้ำในขณะที่การเคลือบ MFC, Carboxymethyl Chitosan (CCH) และ Quaternary Ammonium Chitosan (QCh) ช่วยเพิ่มความชุ่มชื้นของพื้นผิวกระดาษและผลกระทบเหล่านี้ได้รับการพิสูจน์อย่างชัดเจนโดยค่าของมุมสัมผัสและดัชนี Cobb WVTR สำหรับการเคลือบ CCh และ ACh ลดลง 30% (พิสูจน์โดยภาพ SEM) อย่างไรก็ตามการรวมกันของ MFC และ ChD ในการเคลือบคอมโพสิตส่งผลให้การแยกน้ำแย่กว่าฟิล์ม ChD เดี่ยว สามารถสันนิษฐานได้ว่าผลกระทบนี้เกิดจากการปกคลุมที่ไม่สม่ำเสมอและปริมาณ ChD ที่ต่ำกว่า (1g / m²ไม่ใช่ 2g / m²) ในการเคลือบ